Autorka

Niezrównoważona - inaczej Weronika; Slytherin, rocznik 98, umysł humanisty, marzycielka, zielone oczy, kręcące się niedługie, brązowe włosy.

Według różnych testów jej patronus to feniks, potrafi zmieniać się w jednorożca, duchowo jest Remusem Lupinem i Severusem Snape'em - co jest kompletnym paradoksem. Ma również dziwne skłonności do życzenia ulubionemu bohaterowi śmierci i innych złych wypadków. Czasem z tego powodu martwi się o siebie, ale po chwili wzrusza ramionami i - gdy nikogo nie ma obok niej - zachowuje się jak Rico.

Ma bzika na punkcie "Gwiezdnych Wojen". Uważa, że kiedyś stworzy własny miecz świetlny o niewidzialnym ostrzu i będzie podróżować po całej naszej kochanej galaktyce, bo jej kolejną pasją jest obserwowanie gwiazd i ogółem całego kosmosu. Również marzy o tym, by odwiedzić galaktykę, którą kiedyś rządził Imperator Palpatine, a więc co za tym idzie - wyruszyć statkiem kosmicznym, który potrafi prześcignąć światło, co również znaczy, że będzie cofać się w czasie! Chyba. No bo Weronika nie za bardzo chciała się uczyć fizyki, czego teraz bardzo żałuje.

Lubi także Sherlocka Holmesa, Merlina, wiele filmów Marvela, Jak wytresować smoka, Powrót do przyszłości, Harry'ego Pottera, Hobbita i Władcę Pierścieni, Indianę Jonesa, Bollywoodzkie filmy, Piraci z Karaibów, Nietykalni, Igrzyska Śmierci, Opowieści z Narnii i serię Gobelin...

Niezrównoważona również słucha dużo muzyki, a jej ulubionymi zespołami jest Linkin Park i Thousand Foot Krutch. Nałogowo słucha również utworów Fryderyka Chopina /szczególnie Marsza żałobnego/, soundtracku z filmów (zwłaszcza z Gwiezdnych Wojen, Władcy Pierścieni i HP), Thirty Seconds to Mars, Shinedown, OneRepublic, Metallica, Evanescence, Coma, Luxtorpeda...

Kocha kabaret, a jej ulubionym jest kabaret Hrabi, kabaret Smile i Paranienormalni - może ich oglądać na okrągło; marzy, by kiedyś widzieć ich na żywo, a o zrobieniu sobie z nimi zdjęcia i zdobyciu autografów to by umarła na zawał! Uwielbia również Kryspina, Kłaka i Tofika, ale mniejsza z tym. Przepada za śmiechem, ale jeśli chodzi o wyduszenie z siebie coś zabawnego, to... cóż, zostawia to bez komentarza. Często zmienia się z uśmiechniętego osobnika na złowrogo spoglądającego na wszystkich potwora - wtedy ćwiczy cierpliwość, jak to robią Jedi.